hu̐f (język wilamowski)

hu̐fa (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
huf • hüf
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. kopyto (u zwierząt)[1]
odmiana:
(1.1) lp hu̐f; lm hu̐fa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hu̐fȧjza n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 203.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.