kopytko (język polski)
kopytka (1.3)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈpɨtkɔ], AS: [kopytko]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zdrobn. od: kopyto
- (1.2) małe kopyto
- (1.3) kulin. pojedyncza kluska z rodzaju kopytek
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kopytko kopytka dopełniacz kopytka kopytek celownik kopytku kopytkom biernik kopytko kopytka narzędnik kopytkiem kopytkami miejscownik kopytku kopytkach wołacz kopytko kopytka - przykłady:
- (1.2) Kózki mają kopytka.
- (1.3) Babcia źle się czuje i zjadła dosłownie tylko jedno kopytko.
- (1.3) Bronkowi zsunęło się kopytko z widelca i wpadło do kompotierki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.3) kluska
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kopyto n, kopytka nmos
- przym. kopytowy, kopytkowy, kopytny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kopyto
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.