gardło (język polski)
gardło (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [ˈɡardwɔ], AS: [gardu̯o]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) anat. odcinek między przełykiem a jamą ustną, mieszczący się w przedniej części szyi; zob. też gardło w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gardło gardła dopełniacz gardła gardeł celownik gardłu gardłom biernik gardło gardła narzędnik gardłem gardłami miejscownik gardle gardłach wołacz gardło gardła - przykłady:
- (1.1) Po tych wczorajszych lodach trochę boli mnie dzisiaj gardło.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ból gardła
- synonimy:
- (1.1) gardziel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gardziel ż, gardłowanie n
- czas. gardłować
- przym. gardłowy
- związki frazeologiczne:
- jak psu z gardła wyjęty / wyciągnięty • mieć nóż na gardle • na całe gardło • nie chcieć przejść przez gardło • przepłukać gardło • stanąć kością w gardle • wąskie gardło • wepchnąć słowa do gardła • więznąć w gardle • wyłazić gardłem • wzruszenie ściska za gardło • zapłacić gardłem • zdzierać gardło • przysłowia: popie oczy, wilcze gardło, co zobaczy, to by zjadło • święty Błażej, gardła zagrzej
- etymologia:
- prasł. *gr̥dlo → gardziel, przełyk, szyja[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) throat, pharynx
- arabski: (1.1) حلق m (ḥalq)
- azerski: (1.1) boğazlıq, ağız, xirtdək, boğaz
- baskijski: (1.1) eztarri
- białoruski: (1.1) горла n
- bułgarski: (1.1) гърло n, фаринкс m
- chorwacki: (1.1) grlo n
- czeski: (1.1) hrdlo n, krk m
- duński: (1.1) hals w
- esperanto: (1.1) faringo, gorĝo
- estoński: (1.1) kurk
- fiński: (1.1) kurkku
- francuski: (1.1) gorge ż
- gudźarati: (1.1) ગળું n (gaḷuṁ)
- hiszpański: (1.1) garganta ż, cuello m
- interlingua: (1.1) gorga, gurgite, gutture, jugulo
- irlandzki: (1.1) scornach ż
- islandzki: (1.1) kok n, háls m
- jidysz: (1.1) גאָרגל m (gorgl), האַלדז m (haldz)
- kaszubski: (1.1) gardło n, gôrdzel ż
- łotewski: (1.1) rīkle ż
- macedoński: (1.1) грло n
- niderlandzki: (1.1) keel ż
- niemiecki: (1.1) Schlund m, Hals m, Kehle ż, Rachen m, Gurgel ż
- nowogrecki: (1.1) τράχηλος m
- ormiański: (1.1) կոկորդ
- perski: (1.1) حلق
- pirahã: (1.1) boopai
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) горло n
- slovio: (1.1) grdlo (грдло)
- słowacki: (1.1) hrdlo n
- staroangielski: (1.1) þrote
- suahili: (1.1) koo
- szwedzki: (1.1) strupe w, svalg n
- tajski: (1.1) คอหอย, คอ
- turecki: (1.1) boğaz
- tuvalu: (1.1) fologāmama
- ukraiński: (1.1) горло n
- węgierski: (1.1) torok
- wilamowski: (1.1) gugul ż, gügel ż
- włoski: (1.1) gola ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.