krk (język czeski)

krk (1.2)
wymowa:
, IPA: [kr̩k]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) szyja
(1.2) kark
(1.3) gardło
(1.4) przen. dziecko
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Žirafy mají dlouhé krky.Żyrafy mają długie szyje.
(1.3) Boli v krku.Boli mnie gardło.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. krční
związki frazeologiczne:
padnout kolem krku → rzucić się na szyję
mít z krku → mieć z głowy, pozbyć się
mít po krkmieć po dziurki w nosie
etymologia:
uwagi:
źródła:

krk (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) anat. szyja
(1.2) gryf (np. skrzypiec)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. krčný
związki frazeologiczne:
byť v niečom po krk → być w coś wplątanym • mať niekoho na krku → mieć kogoś na głowie • mať niekoho z krku → mieć kogoś z głowy • mať niečo z krku → mieć coś z głowy
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Części ciała
(1.1) nie mylić z: šija
źródła:
  1. Danuta Abrahamowicz, Zofia Jurczak-Trojan, Maryla Papierz, Mały słownik słowacko-polski, WSiP, Warszawa 1994, ISBN 83-02-05094-6, s. 108.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.