amicus (język łaciński)
- wymowa:
- IPA: /amikus/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) przyjaciel
przymiotnik
- (2.1) przyjacielski
- odmiana:
- (1.1) amic|us, ~i
- (2.1) amic|us, ~a, ~um
- przykłady:
- (1.1) Amicus Plato, sed magis amica veritas → Przyjacielem jest (mi) Platon, ale większą przyjaciółką – prawda[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) hostis
- (2.1) hostis
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. amicitia ż, amiculus m
- forma żeńska amica ż
- czas. amo
- związki frazeologiczne:
- amicus proba, probatum ama • amicus optima vitae possessio • amici fures temporum
- etymologia:
- (1.1) z (2.1)
- (2.1) od łac. amare
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Cytat z Arystotelesa.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.