narro (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈna.ro]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od narrar
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
narro (język łaciński)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) opowiadać
- odmiana:
- (1.1) narro, narrare, narravi, narratum (koniugacja I)
- przykłady:
- (1.1) Cum divus Augustus apud Actium M. Antonium et Cleopatram Aegypti reginam vicisset multitudo genitorium suis liberis de victoria a principe reportata fabulam narrabant. → Gdy boski August pokonał pod Akcjum Marka Antoniusza i Kleopatrę, królową Egiptu, rzesza rodziców opowiadała swoim dzieciom bajki o zwycięstwie odniesionym przez princepsa.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. narratio ż, narrator m, narratus m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
narro (język staro-wysoko-niemiecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) klaun
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.