narro (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ˈna.ro]
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od narrar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

narro (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) opowiadać
odmiana:
(1.1) narro, narrare, narravi, narratum (koniugacja I)
przykłady:
(1.1) Cum divus Augustus apud Actium M. Antonium et Cleopatram Aegypti reginam vicisset multitudo genitorium suis liberis de victoria a principe reportata fabulam narrabant.Gdy boski August pokonał pod Akcjum Marka Antoniusza i Kleopatrę, królową Egiptu, rzesza rodziców opowiadała swoim dzieciom bajki o zwycięstwie odniesionym przez princepsa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. narratio ż, narrator m, narratus m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

narro (język staro-wysoko-niemiecki)

narro (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) klaun
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.