klaun (język polski)
.jpg.webp)
klaun (1.1)
- wymowa:
- IPA: [klawn], AS: [klau̯n], zjawiska fonetyczne: u → ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) komik cyrkowy[1]
- (1.2) osoba zachowująca się niepoważnie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klaun klauni dopełniacz klauna klaunów celownik klaunowi klaunom biernik klauna klaunów narzędnik klaunem klaunami miejscownik klaunie klaunach wołacz klaunie klauni depr. M. i W. lm: (te) klauny - przykłady:
- (1.1) Po występie niemieckiego klauna na arenie pojawił się słowacki żongler.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klaunada ż, klaunowanie n
- czas. klaunować ndk.
- przym. klaunowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. clown
- uwagi:
- inna pisownia: clown, klown
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: klown
- źródła:
klaun (język czeski)
klaun (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) klaun
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klaun klauni / klaunové dopełniacz klauna klaunů celownik klaunovi / klaunu klaunům biernik klauna klauny wołacz klaune klauni / klaunové miejscownik klaunovi / klaunu klaunech narzędnik klaunem klauny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. clown
- uwagi:
- źródła:
klaun (język słowacki)
klaun (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.