żongler (język polski)

żongler (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʒɔ̃ŋɡlɛr], AS: õŋgler], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) artysta cyrkowy żonglujący różnymi przedmiotami; zob. też żongler (artysta cyrkowy) w Wikipedii
(1.2) muzykant, śpiewak i tancerz w średniowieczu; zob. też żonglerzy w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Oprócz połykaczy ognia na pokazie wystąpili też żonglerzy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żonglerstwo n, żonglowanie n, pożonglowanie n
forma żeńska żonglerka ż
czas. żonglować ndk., pożonglować dk.
przym. żonglerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. jongleur[1][2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „żongler” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  2. Hasło „żongler” w: Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-14196-7, s. 1015.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.