mulica (język polski)
mulica (1.1)
- wymowa:
- IPA: [muˈlʲiʦ̑a], AS: [mulʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. samica muła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mulica mulice dopełniacz mulicy mulic celownik mulicy mulicom biernik mulicę mulice narzędnik mulicą mulicami miejscownik mulicy mulicach wołacz mulico mulice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) samica
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. muł m, mulątko n, mulnik m
- przym. muli, mułowy, mułowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) mulica ż
- źródła:
mulica (język słowacki)
mulica (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. osłomuł, oślik[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mula
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mul m, mula ż, muličiar m
- przym. mulí, muličí
- związki frazeologiczne:
- robiť ako mulica • zaťatý ako mulica
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.