blaszka (język polski)

blaszki (1.2)

blaszka (1.3) ciasta

blaszka (1.4) liściowa

blaszki (1.5) na spodzie grzyba

blaszki (1.6) skrzeli

blaszki (1.12) minerału

blaszki (1.13)

blaszka (1.15)

łyżwy na blaszki (1.16)

blaszki (1.17)

wymowa:

IPA: [ˈblaʃka], AS: [blaška] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: blacha

(1.2) niewielki kawałek blachy

(1.3) mała lub płaska forma do pieczenia

(1.4) bot. główna, płaska cześć liścia, odpowiedzialna za pochłanianie światła i fotosyntezę

(1.5) bot. element owocnika grzyba budujący jeden z typów hymenoforu; zob. też blaszki grzyba w Wikipedii

(1.6) zool. element budujący skrzela

(1.7) anat. cienka warstwa powięzi, opon mózgowo-rdzeniowych, więzadeł lub błon surowiczych

(1.8) anat. pasmo istoty białej lub płytka istoty szarej

(1.9) anat. cienka płytka kostna; zob. też blaszki kostne w Wikipedii

(1.10) anat. element warstwowy tkanki

(1.11) med. wtórny wykwit skórny powstały ze zrogowaciałych komórek; zob. też blaszka (medycyna) w Wikipedii

(1.12) miner. cienka warstwa minerału mającego pokrój blaszkowy

(1.13) slang. drobne pieniądze

(1.14) slang. jeden złoty

(1.15) slang. metalowy element do identyfikacji żołnierza

(1.16) sport. element mocowany w obcasie buta, który łączy go z łyżwą starego typu; zob. też blaszka (łyżwiarstwo) w Wikipedii

(1.17) wędk. pot. rodzaj sztucznej przynęty wędkarskiej wykonanej z metalu

(1.18) gw. (Bukowina) metalowy kubek^[1]

odmiana:

(1.1-17)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	blaszka	blaszki
dopełniacz	blaszki	blaszek
celownik	blaszce	blaszkom
biernik	blaszkę	blaszki
narzędnik	blaszką	blaszkami
miejscownik	blaszce	blaszkach
wołacz	blaszko	blaszki

przykłady:

(1.1) Mężusiu, przy parkowaniu wgięłam troszeczkę blaszkę w karoserii mojego punto.

(1.2) Po przycięciu arkusza blachy pozostało kilka blaszek.

(1.3) Upiekłam dziś dwie blaszki szarlotki.

(1.4) Liście topoli białej mają gładką blaszkę a spód pokryty kutnerem.

(1.5) Wszystkie muchomory mają charakterystyczne blaszki pod kapeluszem.

(1.6) Nieświeżą rybę poznać łatwo po brunatnych blaszkach skrzeli.

(1.9) W tkance kostnej zbitej pojedyncza blaszka jest łukowato zagięta wzdłuż długiej osi.

(1.11) Blaszki są typowym objawem klinicznym łuszczycy.

(1.12) Łupki mikowe łatwo dzielą się na blaszki.

(1.13) Kierowniku, kopsnij blaszkę na apaszkę.

(1.15) Współczesny żołnierz, razem z blaszką, dostaje poliwęglanową kartę tożsamości.

(1.16) Blaszki umożliwiają zamocowanie łyżew do zwykłych butów.

(1.17) Szczupaki często łapię na blaszkę obrotową.

składnia:

(1.3) blaszka + D.

kolokacje:

(1.4) blaszka liściowa

(1.7) blaszka przedkręgowa, blaszka przednia, blaszka przedtchawicza, blaszka powierzchowna, blaszka tylna

(1.8) blaszka czworacza, blaszka pokrywy, blaszka przytwierdzona, blaszka rdzenna

(1.9) blaszka pionowa, blaszka pozioma, blaszka sitowa, blaszka spiralna kostna

(1.10) blaszka właściwa

(1.13) łyżwy na blaszki • przykręcić blaszki • zapiąć łyżwę na blaszkę

(1.17) blaszka obrotowa / wahadłowa / podlodowa • łowić / łapać na blaszkę • blaszka na okońa / szczupaka / suma

synonimy:

(1.13) drobne, drobniaki, bilon

(1.14) złotówka

(1.15) nieśmiertelnik

(1.17) błystka, blacha

(1.18) garnuszek^[1], gorczek^[1], gorneczek^[1]

antonimy:

(1.5) rurka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. blacha ż, blacharz m, blacharka ż, blachowanie n, blachownia ż, blaszak m, blachy nmos

czas. blachować

przym. blaszany, blaszkowy, blaszkowany, blaszkowaty

tem. słow. blacho-

związki frazeologiczne:

kurde blaszka

etymologia:

(1.1-2) pol. blacha + -ka

uwagi:

zob. też blaszka w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: blacha

• angielski: (1.2) plate; (1.4) lamina; (1.5) gill
• białoruski: (1.1) бляшка ż; (1.2) бляшка ż
• duński: (1.2) skive w, plade w
• rosyjski: (1.1) бля́шка ż; (1.2) бля́шка ż; (1.3) про́тивень m; (1.4) пласти́нка ż; (1.5) пласти́нка ż

źródła: