blaszak (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) budynek (garaż, sklep, dom) zrobiony z blachy
(1.2) pot. naczynie z blachy[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Maria miała 17 lat i była w drugim miesiącu ciąży, gdy uznała, że czas zostawić ojca jej dziecka i rozpadający się blaszak, w którym mieszkała z matką i trzema braćmi[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. blacha ż, blaszka ż, blachara ż, blacharstwo n, blachy nmos
zdrobn. blaszaczek m
przym. blaszany, blaszkowy, blaszkowaty, blacharski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. blacha + -ak
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Anna Kostecka-Sadowa, Wybrane tendencje słowotwórcze w polszczyźnie południowokresowej na przykładzie Mościsk i okolic (uwagi o zjawiskach słowotwórczych w języku Polaków południowokresowych), „Socjolingwistyka” XXVII, 2013, s. 155.
  2. wysokieobcasy.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.