łupek (język polski)

łupek (1.1)
łupek (1.2)
wymowa:
, IPA: [ˈwupɛk], AS: [u̯upek]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. skała osadowa lub metamorficzna wykazująca dobrą łupkowatość; zob. też łupek w Wikipedii
(1.2) bud. materiał budowlany, głównie na pokrycie dachu, z łupka (1.1)

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: łupka
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Miąższość łupków pstrych wynosi dwadzieścia metrów.
(1.1) Łupki mikowe łatwo dzielą się na blaszki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łupkowatość ż, złupkowacenie n, Łupków m, łupanie n, połupanie n, łupina ż, Łupki nmos, łupliwość ż, Łupawa ż, łupka ż
czas. łupać ndk., połupać dk.
przym. łupkowy, łupliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łupek” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.