płytka (język polski)

płytki (1.2)

płytki (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈpwɨtka], AS: [pu̯ytka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: płyta

(1.2) mała płyta

(1.3) bud. ceramiczna, czworoboczna płyta do wykładania podłogi i ścian; zob. też płytki ceramiczne w Wikipedii

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od zob. płytki

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	płytka	płytki
dopełniacz	płytki	płytek
celownik	płytce	płytkom
biernik	płytkę	płytki
narzędnik	płytką	płytkami
miejscownik	płytce	płytkach
wołacz	płytko	płytki

przykłady:

(1.1) Kopie moich najważniejszych plików nagrałem na płytkę CD.

(1.2) Szkielet szkarłupni jest zbudowany z płytek wapiennych, połączonych za pomocą mięśni i tkanki łącznej.

(1.3) Mamy niebieskie płytki w łazience.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) kafelek, fliza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płyta ż, płytkarz m, płytkowanie n

czas. płytkować

przym. płytowy, płytkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. fliz • kamionka • glazura • gres • terakota • azulejo • kafel • mozaika

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: płyta

• kaszubski: (1.1) platka ż
• niemiecki: (1.1) Plättchen n; (1.2) Plättchen n; (1.3) Fliese n
• nowogrecki: (1.1) πλακάκι n; (1.3) πλακάκι n
• ukraiński: (1.1) плитка ż; (1.2) плитка ż; (1.3) плитка ż

źródła: