kafel (język polski)

kafle (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bud. ozdobna płytka ceramiczna; zob. też kafel w Wikipedii
(1.2) daw. pot. tysiąc złotych[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nasz stary piec miał wspaniałe ozdobne kafle.
(1.1) Całe pomieszczenie wyłożone było turkusowymi kaflami.
(1.2) Kosztowało mnie to pięć kafli.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kafle garnkowe / miskowe / cylindryczne / półcylindryczne / wnękowe / niszowe / płytkowe / płaskie / dekoracyjne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kafelek m, kaflarz m, kaflarnia ż, kafelkowanie n, wykafelkowanie n
czas. kafelkować ndk., wykafelkować dk.
przym. kaflowy, kafelkowy, wykafelkowany, kaflarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 222.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.