kaflarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkaflaʃ], AS: [kaflaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzemieślnik wytwarzający kafle, trudniący się kaflarstwem
- (1.2) gw. (Kraków) zdun[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kaflarz kaflarze dopełniacz kaflarza kaflarzy celownik kaflarzowi kaflarzom biernik kaflarza kaflarzy narzędnik kaflarzem kaflarzami miejscownik kaflarzu kaflarzach wołacz kaflarzu kaflarze - przykłady:
- (1.1) Wytłumaczył mu kaflarz, jak się robi dobre kafle.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kaflarstwo n, kaflarnia ż, kafel mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zdun
- niemiecki: (1.1) Kachelmacher m
- źródła:
- ↑ Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 266.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.