urna (język polski)

urna (1.1)

mężczyzna wrzucający swój głos do urny (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈurna], AS: [urna]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pojemnik (zazwyczaj w kształcie wazy) do przechowywania prochów zmarłych po ich kremacji; zob. też urna (pojemnik) w Wikipedii

(1.2) polit. pojemnik, do którego wyborcy wrzucają swoje głosy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	urna	urny
dopełniacz	urny	urn
celownik	urnie	urnom
biernik	urnę	urny
narzędnik	urną	urnami
miejscownik	urnie	urnach
wołacz	urno	urny

przykłady:

(1.1) Wiesz, że ta Agata pięć dni po pogrzebie sprzedała urnę z prochami swojego męża?

(1.2) Po zaznaczeniu nazwiska kandydata, kartę do głosowania należy wrzucić do urny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) urna z prochami, popielnica, ossuarium

(1.2) urna wyborcza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. urnowy

związki frazeologiczne:

pójść do urn

etymologia:

łac. urna

uwagi:

zob. też urna w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) urn, funeral urn, funerary urn; (1.2) ballot box
• baskijski: (1.1) kutxa, errauts-kutxa (1.2) hautetsontzi
• chorwacki: (1.1) urna ż
• czeski: (1.1) urna
• esperanto: (1.1) urno; (1.2) balotujo
• fiński: (1.1) uurna
• francuski: (1.1) urne ż funéraire
• hiszpański: (1.1) urna ż; (1.2) urna ż
• japoński: (1.1) 骨壺
• jidysz: (1.1) אורנע ż (urne); (1.2) קלפֿי ż (kalfe), אורנע ż (urne)
• niderlandzki: (1.1) urn m
• niemiecki: (1.1) Urne ż, Totenurne ż, Bestattungsurne ż; (1.2) Wahlurne ż
• nowogrecki: (1.1) κάλπη ż, τεφροδοχείο n, τεφροδόχος ż; (1.2) κάλπη ż
• rosyjski: (1.1) урна ż; (1.2) урна ż
• słowacki: (1.1) urna ż; (1.2) urna ż
• szwedzki: (1.1) urna w, askurna w; (1.2) urna w, valurna w
• węgierski: (1.1) urna; (1.2) urna
• włoski: (1.1) urna ż

źródła:

urna (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) urna (pojemnik do przechowywania prochów zmarłych)

(1.2) polit. urna (pojemnik na głosy wyborców)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	urna	urny
dopełniacz	urny	uren
celownik	urně	urnám
biernik	urnu	urny
wołacz	urno	urny
miejscownik	urně	urnách
narzędnik	urnou	urnami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. urnový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

urna (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈuɾ.na]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. urna (wyborcza)

(1.2) urna, popielnica

(1.3) oszklona szkrzynka (do przechowywania i chronienia cennych przedmiotów)

(1.4) hist. metrol. rzymska miara pojemności równa 13,125 litrom

(1.5) bot. zarodnia mchu

(1.6) (Wenezuela) trumna

odmiana:

(1) lm urnas

przykłady:

(1.1) El votante introduce personalmente el sobre con la papeleta de votación en la urna. → Głosujący wkłada osobiście kopertę z kartą do głosowania do urny.

(1.2) Las urnas de los etruscos estaban hechas de barro cocido. → Urny Etrusków były robione z terakoty.

(1.3) El profesor me enseñó un raro ejemplar de mariposa que guardaba en una pequeña urna. → Profesor pokazał mi rzadki egzemplarz motyla, który przechowywał w małej oszklonej skrzynce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) caja

(1.2) urna cineraria

(1.3) fanal

(1.4) sesquimodio

(1.5) esporangio

(1.6) ataúd

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. urna

uwagi:

źródła:

urna (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) urna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

urna (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiadro, czerpak^[1]

(1.2) dzban

(1.3) urna

(1.4) sarkofag

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	urna	urnae
dopełniacz	urnae	urnārum
celownik	urnae	urnīs
biernik	urnam	urnās
ablatyw	urnā	urnīs
wołacz	urna	urnae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. urnalis

rzecz. urnula ż

czas. uro

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

urna (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) urna (pojemnik na prochy zmarłego)^[1]

(1.2) polit. urna (pojemnik na głosy)^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) volebná urna • vhodiť lístok do urny

synonimy:

(1.1) popolnica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. urnový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

urna (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) urna (naczynie)^[1]

(1.2) polit. urna (pojemnik na głosy)^[1]

odmiana:

(1.1-2) en urna, urnan, urnor, urnorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) askurna

(1.2) valurna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

urna (język węgierski)

urna (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) urna (na prochy), popielnica

(1.2) polit. urna (wyborcza)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) szavazóurna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. urna

uwagi:

źródła:

urna (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈurna/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ur•na

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) urna (na prochy), popielnica

(1.2) polit. urna (wyborcza)

(1.3) starożytne naczynie z terakoty do przechowywania płynów, zwłaszcza wody i wina

odmiana:

(1.1-3) lp urna; lm urne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) urna elettorale

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: