czerpak (język polski)
czerpak (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) narzędzie do czerpania płynów lub materiałów sypkich, zwykle w formie naczynia z trzonkiem lub uchwytem
- (1.2) część robocza maszyny lub urządzenia, która służy do czerpania, zagarniania
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czerpak czerpaki dopełniacz czerpaka czerpaków celownik czerpakowi czerpakom biernik czerpak czerpaki narzędnik czerpakiem czerpakami miejscownik czerpaku czerpakach wołacz czerpaku czerpaki - przykłady:
- (1.1) Pasterze górscy ornamentowali czerpaki, które nie tylko służyły do picia żętycy, ale i odmierzały ilość mleka[1].
- (1.2) Maszyna podjeżdżała, opuszczała czerpak i „bagrowała” ziemię[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czerpnia ż, czerparka ż, czerpaczka ż, czerpacz m, czerp m, czerpanie n
- zdrobn. czerpaczek m
- czas. czerpać ndk.
- przym. czerpakowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też czerpak w Wikipedii
- tłumaczenia:
- kazachski: (1.1) шөміш; (1.2) шөміш
- rosyjski: (1.1) черпак m, ковш m; (1.2) ковш m
- ukraiński: (1.1) черпак m, ківш m; (1.2) черпак m, ківш m
- źródła:
- ↑ Polska sztuka ludowa, Jackowski Aleksander, 2002 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ (GREG), Dziennik Zachodni, 03/10/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.