dzban (język polski)

dzbany (1.1)
dzban (1.1)
dzban (1.2) napoju
wymowa:
, IPA: [ʣ̑bãn], AS: [ʒbãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) naczynie użytkowe lub dekoracyjne zwykle zwężone u góry, często z jednym uchem[1]; zob. też dzban (naczynie) w Wikipedii
(1.2) zawartość dzbana (1.1)
(1.3) środ. pejor. osoba głupia, tępa; zob. też dzban (określenie) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
(1.3)
przykłady:
(1.3) Nie ma nic gorszego niż mieć we własnej drużynie takiego dzbana, który wszelkie problemy chce wyjaśniać poprzez bijatykę[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kruża
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzbanecznik m, dzbanecznikowate nmos
zdrobn. dzbanek m, dzbaneczek m, dzbanuszek m
przym. dzbanowy, dzbankowy, dzbaneczkowy, dzbanecznikowaty
związki frazeologiczne:
do czasu dzban wodę nosi • dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie • na święty Jan pełen jagód dzban • święty Jan przyniesie oleju dzban
etymologia:
uwagi:
Określenie dzban w znaczeniu (1.3) zostało wybrane Młodzieżowym Słowem Roku 2018[3].
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.