bierwiono (język polski)

bierwiona (1.1)

bierwiono (1.2)

wymowa:

IPA: [bʲjɛrˈvʲjɔ̃nɔ], AS: [bʹi ̯ervʹi ̯õno], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pień drzewa oczyszczony z gałęzi, czasem także z kory

(1.2) spory kawałek drewna przeznaczony na opał

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bierwiono	bierwiona
dopełniacz	bierwiona	bierwion
celownik	bierwionu	bierwionom
biernik	bierwiono	bierwiona
narzędnik	bierwionem	bierwionami
miejscownik	bierwionie	bierwionach
wołacz	bierwiono	bierwiona

przykłady:

(1.1) Gdy poseł i pan Skrzetuski zajechali przez bramę ze swymi wozami, ujrzeli nie dwór, ale raczej obszerną szopę z ogromnych bierwion dębowych zbitą, z wąskimi, podobnymi do strzelnic oknami^[1].

(1.1) Brama potężna, z takichże bierwion dębowych, dawała przejście na majdan, który cały był otoczony rowem i palisadą^[1].

(1.2) Od rana widać tu już było młodzież znoszącą suche gałęzie, łuczywo, bierwiona świeżo ucięte, gdyż martwego drzewa jak na budowę chaty nikt nie używał, tak i na ogień święty nosić go nie było wolno^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) belka, kłoda

(1.2) polano, kloc, szczapa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) log; (1.2) log
• białoruski: (1.1) бервяно n; (1.2) бервяно n
• esperanto: (1.2) ŝtipo
• ukraiński: (1.1) колода ż

źródła: