szczapa (język polski)
szczapy (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [ˈʃʧ̑apa], AS: [ščapa]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kawałek odłupanego lub porąbanego siekierą drewna
- (1.2) pot. bardzo wychudzona osoba
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczapa szczapy dopełniacz szczapy szczap celownik szczapie szczapom biernik szczapę szczapy narzędnik szczapą szczapami miejscownik szczapie szczapach wołacz szczapo szczapy - przykłady:
- (1.1) Pod ścianą chaty leżały liczne szczapy, siekiera była wbita w pieniek.
- (1.2) Celino, karm te twoje szczapy, bo ci je Jugendamt odbierze.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) płonąca szczapa • suche szczapy • szczapy drewna
- (1.2) chuda szczapa
- synonimy:
- (1.1) polano, daw. szczepa
- (1.2) chudzielec, chudzina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. szczapka ż
- związki frazeologiczne:
- chudy jak szczapa
- etymologia:
- prasł. *ščapa, prasł. *ščapъ
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.