billet (język angielski)

wymowa:
bryt., amer.: IPA: /ˈbɪlɪt/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wojsk. kwatera
(1.2) kwaterunek
(1.3) nakaz kwaterunkowy
(1.4) hutn. kęs (metalu)

czasownik

(2.1) kwaterować
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

billet (język duński)

en billet (1.1)
wymowa:
Dania: [biˈlæt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bilet
(1.2) przen. bilet
odmiana:
(1) en billet, billetten, billetter, billetterne
przykłady:
(1.1) Bøden for manglende billet er blevet hævet fra seks til syv hundrede kroner.Grzywna za brak biletu została podniesiona z sześciuset do siedmiuset koron.
(1.2) Et forfalsket pas, tæt skæg og solbriller skulle være hans billet til friheden.Sfałszowany paszport, gęsta broda i okulary przeciwsłoneczne miały być jego biletem do wolności.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. billetør w
czas. billettere
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. billet
uwagi:
źródła:

billet (język francuski)

wymowa:
IPA: [bi.jɛ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bilet[1]
(1.2) zob. billet-doux
(1.3) weksel
(1.4) banknot[2]
odmiana:
lp billet; lm billets
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) billet de loterielos loteryjny
(1.4) billet de banque
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla tur. bilet
uwagi:
źródła:
  1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2. Antoni Platkow, Rozmówki francuskie, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1970, s. 35, PB 2793/70.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.