nakaz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈnakas], AS: [nakas], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) norma działania
- (1.2) polecenie, któremu powinno się podporządkować
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nakaz nakazy dopełniacz nakazu nakazów celownik nakazowi nakazom biernik nakaz nakazy narzędnik nakazem nakazami miejscownik nakazie nakazach wołacz nakazie nakazy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nakazywanie n, nakazanie n
- czas. nakazywać ndk., nakazać dk.
- przym. nakazowy
- przysł. nakazowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. nakazać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dictate, imperative
- arabski: (1.1) أمر, إلزامي, أمري
- bułgarski: (1.2) заповед ż
- chorwacki: (1.2) zapovijed ż
- duński: (1.2) påbud n
- esperanto: (1.2) ordono
- estoński: (1.1) määrus
- hiszpański: (1.1) precepto m, dictado m; (1.2) orden ż, mandato m
- kaszubski: (1.1) nôkôz m
- kazachski: (1.1) міндеттеме; (1.2) жарлық
- łaciński: (1.2) praeceptum n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- połabski: (1.2) bat m
- portugalski: (1.1) ordem, comando
- rumuński: (1.2) poruncă ż
- ukraiński: (1.2) наказ m
- włoski: (1.1) ingiunzione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.