majdan (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmajdãn], AS: [mai ̯dãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. czyjeś rzeczy, tłumoki, toboły[1]
- (1.2) przest. plac we wsi, w obozie wojskowym lub w warowni[2]
- (1.3) gw. (Warszawa) ładunek gazet[3]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik majdan majdany dopełniacz majdana / majdanu majdanów celownik majdanowi majdanom biernik majdan majdany narzędnik majdanem majdanami miejscownik majdanie majdanach wołacz majdanie majdany - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik majdan majdany dopełniacz majdanu majdanów celownik majdanowi majdanom biernik majdan majdany narzędnik majdanem majdanami miejscownik majdanie majdanach wołacz majdanie majdany - przykłady:
- (1.2) Na majdanie grodziska odtworzono też kamienny kurhan z okresu wczesnosłowiańskiego[4].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) plac
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. majdaniarz mos, majdanik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- osm. معدن (ma'den) < arab. معدن (maʿdin)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) bultos m lm, hato m; (1.2) plazuela ż, plazoleta ż, barreduela ż
- ukraiński: (1.2) майдан m
- źródła:
- ↑
Hasło „majdan” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „majdan” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 133.
- ↑ z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.