tobół (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spory pakunek owinięty w materiał

(1.2) pot. nieporęczny bagaż

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tobół	toboły
dopełniacz	tobołu	tobołów
celownik	tobołowi	tobołom
biernik	tobół	toboły
narzędnik	tobołem	tobołami
miejscownik	tobole	tobołach
wołacz	tobole	toboły

przykłady:

(1.1) Ten, prócz tobołów na grzbiecie, niósł na karku i Nel, która, między jego niezmiernemi uszyma wyglądała tak, jakgdyby siedziała w wielkim fotelu^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) ciężki / ogromny / wielki tobół • ludzie z tobołami • obładowany tobołami • taszczyć toboły

synonimy:

(1.1) tłumok

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pakunek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tobołek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *tobola → worek

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bundle
• hiszpański: (1.1) hato m, bulto m, fardo m
• łaciński: (1.1) sarcina ż
• słowacki: (1.1) batoh m
• węgierski: (1.1) batyu
• włoski: (1.1) fagotto m, involto m

źródła: