prócz (język polski)

wymowa:
IPA: [pruʧ̑], AS: [pruč]
znaczenia:

przyimek

(1.1) książk. zob. oprócz
(1.2) gw. (Warmia) mimo[1]
odmiana:
(1.1-2) nieodm.
przykłady:
(1.1) Niestety w sklepie nie mają nic do zaoferowania z owoców prócz jabłek.
składnia:
(1.1) prócz +D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oprócz, poza, z wyjątkiem, z wyłączeniem, wyjąwszy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oprócz
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mimo
źródła:
  1. Z dziejów szkoły polskiej na Warmii, „Poradnik Językowy” nr 4/1951, s. 27.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.