z wyjątkiem (język polski)

wymowa:
IPA: [z‿vɨˈjɔ̃ntʲcɛ̃m], AS: [z‿vyi ̯õntʹḱẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą przyim. nie tw. syl.
znaczenia:

fraza przyimkowa

(1.1) zob. oprócz
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Wszyscy w moim domu uwielbiają kisiele i budynie z wyjątkiem mnie.
składnia:
(1.1) z wyjątkiem +B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prócz, oprócz, poza, wyjąwszy, z wyłączeniem
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Niepoprawna jest forma za wyjątkiem, która jest kalką z ros. за исключением (za isklûčeniem)[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 119.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.