Werona (język polski)
Werona (1.1)
Werona (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w północno-wschodnich Włoszech, w regionie administracyjnym Wenecja Euganejska[1]; zob. też Werona w Wikipedii
- (1.2) geogr. adm. włoska prowincja ze stolicą w Weronie (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Werona Werony dopełniacz Werony Weron celownik Weronie Weronom biernik Weronę Werony narzędnik Weroną Weronami miejscownik Weronie Weronach wołacz Werono Werony - przykłady:
- (1.1) Chcemy odwiedzić mianowicie romantyczną stolicę miłości: miasto Romea i Julii – Weronę. Rzeczywiście Werona ma do zaoferowania więcej atrakcji niż wszystkie inne miasta w Veneto (=Wenecji Euganejskiej), z wyjątkiem samej Wenecji[2].
- (1.1) Właśnie w Weronie, w porozumieniu z Fryderykiem, Lucjusz III ogłosił słynną konstytucję «Ad abolendam» za pomocą której miało być powstrzymane rozprzestrzenianie się coraz groźniejszych herezji neomanichejskich[3].
- (1.1) Otton przybył i błyskawicznie się z Berengariuszem rozprawił. Pozbawił go żelaznej korony Longobardów i zmusił do złożenia hołdu z ziem, które mu zostawił, zabrawszy mu i przyłączywszy do bawarskiego księstwa swego brata, Henryka, wschodnią Lombardię z Akwileją i Weroną[4].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Weronie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Werony • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Werony • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Werony • mieszkaniec / mieszkanka Werony • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Weronie • pochodzić z Werony • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Werony
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) miasto
- holonimy:
- (1.1) Wenecja Euganejska
- (1.2) Wenecja Euganejska
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. werończyk m, weronka ż
- przym. weroński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) wł. Verona
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Verona; (1.2) Verona
- czeski: (1.1) Verona ż
- francuski: (1.1) Vérone ż
- hebrajski: (1.1) ורונה ż
- niemiecki: (1.1) Verona n
- nowogrecki: (1.1) Βερόνα ż
- portugalski: (1.1) Verona n
- rosyjski: (1.1) Верона ż
- słowacki: (1.1) Verona ż
- słoweński: (1.1) Verona ż
- ukraiński: (1.1) Верона ż
- włoski: (1.1) Verona ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 368. - ↑ Maciej Roman Bombicki, Monte Cassino: 50 Lat Po Bitwie, s. 30, Polski Dom Wydawniczy "Ławica", 1994.
- ↑ Historia chrześcijaństwa: Ekspansja Kościoła rzymskiego : 1054-1274, s. 191, wyd. Krupski i S-ka, 2000.
- ↑ Stefan Bratkowski, Wiosna Europy: mnisi, królowie i wizjonerzy, s. 56, Iskry, 1997.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.