rozprawić się (język polski)

wymowa:

IPA: [rɔsˈpravʲiʨ̑‿ɕɛ], AS: [rospravʹić‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• denazal.• zestr. akc.

​

znaczenia:

czasownik zwrotny dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: rozprawiać się

(1.2) daw. reg. (Kresy) rozwieść się^[1]

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		rozprawić się
czas przyszły prosty		rozprawię się	rozprawisz się	rozprawi się	rozprawimy się	rozprawicie się	rozprawią się
czas przeszły	m	rozprawiłem się	rozprawiłeś się	rozprawił się	rozprawiliśmy się	rozprawiliście się	rozprawili się
	ż	rozprawiłam się	rozprawiłaś się	rozprawiła się	rozprawiłyśmy się	rozprawiłyście się	rozprawiły się
	n	rozprawiłom się	rozprawiłoś się	rozprawiło się
tryb rozkazujący		niech się rozprawię	rozpraw się	niech się rozprawi	rozprawmy się	rozprawcie się	niech się rozprawią
pozostałe formy czas zaprzeszły m rozprawiłem się był rozprawiłeś się był rozprawił się był rozprawiliśmy się byli rozprawiliście się byli rozprawili się byli ż rozprawiłam się była rozprawiłaś się była rozprawiła się była rozprawiłyśmy się były rozprawiłyście się były rozprawiły się były n rozprawiłom się było rozprawiłoś się było rozprawiło się było forma bezosobowa czasu przeszłego rozprawiono się tryb przypuszczający m rozprawiłbym się, byłbym się rozprawił rozprawiłbyś się, byłbyś się rozprawił rozprawiłby się, byłby się rozprawił rozprawilibyśmy się, bylibyśmy się rozprawili rozprawilibyście się, bylibyście się rozprawili rozprawiliby się, byliby się rozprawili ż rozprawiłabym się, byłabym się rozprawiła rozprawiłabyś się, byłabyś się rozprawiła rozprawiłaby się, byłaby się rozprawiła rozprawiłybyśmy się, byłybyśmy się rozprawiły rozprawiłybyście się, byłybyście się rozprawiły rozprawiłyby się, byłyby się rozprawiły n rozprawiłobym się, byłobym się rozprawiło rozprawiłobyś się, byłobyś się rozprawiło rozprawiłoby się, byłoby się rozprawiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m rozprawiony, nierozprawiony rozprawieni, nierozprawieni ż rozprawiona, nierozprawiona rozprawione, nierozprawione n rozprawione, nierozprawione imiesłów przysłówkowy uprzedni rozprawiwszy się rzeczownik odczasownikowy rozprawienie się, nierozprawienie się

przykłady:

(1.1) By ostatecznie rozprawić się z rebeliantami, imperialni zbudowali Gwiazdę Śmierci — stację bojową zdolną zniszczyć całą planetę^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. rozprawiać się ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozprawiać się

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozwieść się

źródła: