rozprawiać (język polski)

wymowa:

IPA: [rɔsˈpravʲjäʨ̑], AS: [rospravʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• i → j 

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) długo opowiadać o czymś

czasownik zwrotny niedokonany rozprawiać się (dk. rozprawić się)

(2.1) załatwiać jakieś porachunki z kimś, najczęściej stosując przemoc; rozstrzygnąć jakiś problem, konflikt, spór, zatarg

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		rozprawiać
czas teraźniejszy		rozprawiam	rozprawiasz	rozprawia	rozprawiamy	rozprawiacie	rozprawiają
czas przeszły	m	rozprawiałem	rozprawiałeś	rozprawiał	rozprawialiśmy	rozprawialiście	rozprawiali
	ż	rozprawiałam	rozprawiałaś	rozprawiała	rozprawiałyśmy	rozprawiałyście	rozprawiały
	n	rozprawiałom	rozprawiałoś	rozprawiało
tryb rozkazujący		niech rozprawiam	rozprawiaj	niech rozprawia	rozprawiajmy	rozprawiajcie	niech rozprawiają
pozostałe formy czas przyszły m będę rozprawiał, będę rozprawiać będziesz rozprawiał, będziesz rozprawiać będzie rozprawiał, będzie rozprawiać będziemy rozprawiali, będziemy rozprawiać będziecie rozprawiali, będziecie rozprawiać będą rozprawiali, będą rozprawiać ż będę rozprawiała, będę rozprawiać będziesz rozprawiała, będziesz rozprawiać będzie rozprawiała, będzie rozprawiać będziemy rozprawiały, będziemy rozprawiać będziecie rozprawiały, będziecie rozprawiać będą rozprawiały, będą rozprawiać n będę rozprawiało, będę rozprawiać będziesz rozprawiało, będziesz rozprawiać będzie rozprawiało, będzie rozprawiać czas zaprzeszły m rozprawiałem był rozprawiałeś był rozprawiał był rozprawialiśmy byli rozprawialiście byli rozprawiali byli ż rozprawiałam była rozprawiałaś była rozprawiała była rozprawiałyśmy były rozprawiałyście były rozprawiały były n rozprawiałom było rozprawiałoś było rozprawiało było forma bezosobowa czasu przeszłego rozprawiano tryb przypuszczający m rozprawiałbym, byłbym rozprawiał rozprawiałbyś, byłbyś rozprawiał rozprawiałby, byłby rozprawiał rozprawialibyśmy, bylibyśmy rozprawiali rozprawialibyście, bylibyście rozprawiali rozprawialiby, byliby rozprawiali ż rozprawiałabym, byłabym rozprawiała rozprawiałabyś, byłabyś rozprawiała rozprawiałaby, byłaby rozprawiała rozprawiałybyśmy, byłybyśmy rozprawiały rozprawiałybyście, byłybyście rozprawiały rozprawiałyby, byłyby rozprawiały n rozprawiałobym, byłobym rozprawiało rozprawiałobyś, byłobyś rozprawiało rozprawiałoby, byłoby rozprawiało imiesłów przymiotnikowy czynny m rozprawiający, nierozprawiający ż rozprawiająca, nierozprawiająca rozprawiające, nierozprawiające n rozprawiające, nierozprawiające imiesłów przysłówkowy współczesny rozprawiając, nie rozprawiając rzeczownik odczasownikowy rozprawianie, nierozprawianie

(2.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		rozprawiać się
czas teraźniejszy		rozprawiam się	rozprawiasz się	rozprawia się	rozprawiamy się	rozprawiacie się	rozprawiają się
czas przeszły	m	rozprawiałem się	rozprawiałeś się	rozprawiał się	rozprawialiśmy się	rozprawialiście się	rozprawiali się
	ż	rozprawiałam się	rozprawiałaś się	rozprawiała się	rozprawiałyśmy się	rozprawiałyście się	rozprawiały się
	n	rozprawiałom się	rozprawiałoś się	rozprawiało się
tryb rozkazujący		niech się rozprawiam	rozprawiaj się	niech się rozprawia	rozprawiajmy się	rozprawiajcie się	niech się rozprawiają
pozostałe formy czas przyszły m będę się rozprawiał, będę się rozprawiać będziesz się rozprawiał, będziesz się rozprawiać będzie się rozprawiał, będzie się rozprawiać będziemy się rozprawiali, będziemy się rozprawiać będziecie się rozprawiali, będziecie się rozprawiać będą się rozprawiali, będą się rozprawiać ż będę się rozprawiała, będę się rozprawiać będziesz się rozprawiała, będziesz się rozprawiać będzie się rozprawiała, będzie się rozprawiać będziemy się rozprawiały, będziemy się rozprawiać będziecie się rozprawiały, będziecie się rozprawiać będą się rozprawiały, będą się rozprawiać n będę się rozprawiało, będę się rozprawiać będziesz się rozprawiało, będziesz się rozprawiać będzie się rozprawiało, będzie się rozprawiać czas zaprzeszły m rozprawiałem się był rozprawiałeś się był rozprawiał się był rozprawialiśmy się byli rozprawialiście się byli rozprawiali się byli ż rozprawiałam się była rozprawiałaś się była rozprawiała się była rozprawiałyśmy się były rozprawiałyście się były rozprawiały się były n rozprawiałom się było rozprawiałoś się było rozprawiało się było forma bezosobowa czasu przeszłego rozprawiano się tryb przypuszczający m rozprawiałbym się, byłbym się rozprawiał rozprawiałbyś się, byłbyś się rozprawiał rozprawiałby się, byłby się rozprawiał rozprawialibyśmy się, bylibyśmy się rozprawiali rozprawialibyście się, bylibyście się rozprawiali rozprawialiby się, byliby się rozprawiali ż rozprawiałabym się, byłabym się rozprawiała rozprawiałabyś się, byłabyś się rozprawiała rozprawiałaby się, byłaby się rozprawiała rozprawiałybyśmy się, byłybyśmy się rozprawiały rozprawiałybyście się, byłybyście się rozprawiały rozprawiałyby się, byłyby się rozprawiały n rozprawiałobym się, byłobym się rozprawiało rozprawiałobyś się, byłobyś się rozprawiało rozprawiałoby się, byłoby się rozprawiało imiesłów przymiotnikowy czynny m rozprawiający się, nierozprawiający się ż rozprawiająca się, nierozprawiająca się rozprawiające się, nierozprawiające się n rozprawiające się, nierozprawiające się imiesłów przysłówkowy współczesny rozprawiając się, nie rozprawiając się rzeczownik odczasownikowy rozprawianie się, nierozprawianie się

przykłady:

(1.1) Teraz z punktu widzenia zawodowego mogła z przyjemnością rozprawiać z nią o strojach i bieliźnie^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rozwodzić się, gawędzić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rozprawianie n, rozprawa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: