rozprzestrzenianie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) powodowanie występowania czegoś w przestrzeni
(1.2) czynienie czegoś powszechnym, znanym
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. rozprzestrzeniać ndk., rozprzestrzenić dk.
przym. przestrzenny
rzecz. rozprzestrzenienie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • duński: (1.1) spredning w; (1.2) udbredelse w
  • hiszpański: (1.1) extensión ż, expansión ż; (1.2) proliferación ż, propagación ż
  • nowogrecki: (1.1) εξάπλωση ż, επέκταση ż; (1.2) γενίκευση ż, διάχυση ż, καθολίκευση ż
  • rosyjski: (1.1) распростране́ние n; (1.2) распростране́ние n
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.