krwawy (język polski)

krwawy (1.5)
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który zawiera krew, t. będący skutkiem krwawienia
(1.2) związany z rozlewem krwi
(1.3) przen. o fabule, opowieści zawierający dużo opisów przemocy lub śmierci
(1.4) przen. okrutny, brutalny
(1.5) przen. przypominający kolor krwi
(1.6) przen. o pracy bardzo ciężki
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Objawy babeszjozy podobne do ataków malariiwysoka gorączka, bóle mięśni, anemia i ew. krwawy mocz.
(1.3) Na końcu tego krwawego filmu główny bohater pozabijał wszystkich wrogów.
(1.4) Krwawy bandyta zastrzelił pięć osób.
(1.5) Zachodzące słońce rzuciło na chmury krwawą poświatę.
(1.5) Krwawe obłoki zaczęły pomarańczowieć[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) krwawa rana / biegunka / pręga • krwawe wymioty
(1.2) krwawy pogrom • krwawa bitwa / bójka / jatka / łaźnia / rebelia / rzeź / rozprawa / zemsta • krwawe powstanie • krwawe porachunki
(1.3) krwawy film • krwawa książka
(1.4) krwawy bandyta / morderca/… • krwawe rządy • krwawy ustrój
(1.5) krwawe niebo • krwawa łuna / poświata / zorza
(1.6) krwawy trud / znój
synonimy:
(1.1) zakrwawiony
(1.3) brutalny
(1.4) okrutny, brutalny, nieludzki, tyrański, morderczy
(1.5) krwistoczerwony
(1.6) ponad siły, znojny, katorżniczy
antonimy:
(1.1) bezkrwawy
(1.4) łagodny
hiperonimy:
(1.5) czerwony
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krew ż, krwawienie n, wykrwawienie się n, ukrwienie n, krwawica ż, krwawnik mzw/mrz, krwawość ż
czas. krwawić ndk., wykrwawiać się ndk., wykrwawić się dk.
przym. krwisty
przysł. krwawo
związki frazeologiczne:
krwawy grosz • krwawy pot • krwawa łaźnia • Krwawa Mary • płakać krwawymi łzami • zbierać krwawe żniwo
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Ignacy Witkiewicz, Nienasycenie, część druga Obłęd, str.324
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.