pręga (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) długi i wąski ślad na czymś
(1.2) kulin. mięso wołowe z ćwierci przedniej, od łopatki do kolana
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) antypręga
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pręgowany, pręgowaty, daw. pręgaty
czas. pręgować
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *prǫgaznak na czymś w postaci długiego, wąskiego pasa, od czasownika prasł. *pręgtinapinać, naprężać, związywać, zespalać (> pol. s-prząc); por. czes. prouha, ros. пруга, słń. proga[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.