krwawić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkr̥favʲiʨ̑], AS: [kr̦favʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) med. broczyć krwią, tracić krew, wypływać z naczyń krwionośnych
- (1.2) ranić, zranić do krwi
- (1.3) plamić krwią
- (1.4) poet. barwić na czerwono
czasownik zwrotny niedokonany krwawić się
- (2.1) spływać krwią
- (2.2) poet. barwić się na czerwono
- (2.3) wzajemnie ranić się do krwi
- odmiana:
- (1.1-4) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik krwawić czas teraźniejszy krwawię krwawisz krwawi krwawimy krwawicie krwawią czas przeszły m krwawiłem krwawiłeś krwawił krwawiliśmy krwawiliście krwawili ż krwawiłam krwawiłaś krwawiła krwawiłyśmy krwawiłyście krwawiły n krwawiłom krwawiłoś krwawiło tryb rozkazujący niech krwawię krwaw niech krwawi krwawmy krwawcie niech krwawią pozostałe formy czas przyszły m będę krwawił,
będę krwawićbędziesz krwawił,
będziesz krwawićbędzie krwawił,
będzie krwawićbędziemy krwawili,
będziemy krwawićbędziecie krwawili,
będziecie krwawićbędą krwawili,
będą krwawićż będę krwawiła,
będę krwawićbędziesz krwawiła,
będziesz krwawićbędzie krwawiła,
będzie krwawićbędziemy krwawiły,
będziemy krwawićbędziecie krwawiły,
będziecie krwawićbędą krwawiły,
będą krwawićn będę krwawiło,
będę krwawićbędziesz krwawiło,
będziesz krwawićbędzie krwawiło,
będzie krwawićczas zaprzeszły m krwawiłem był krwawiłeś był krwawił był krwawiliśmy byli krwawiliście byli krwawili byli ż krwawiłam była krwawiłaś była krwawiła była krwawiłyśmy były krwawiłyście były krwawiły były n krwawiłom było krwawiłoś było krwawiło było forma bezosobowa czasu przeszłego krwawiono tryb przypuszczający m krwawiłbym,
byłbym krwawiłkrwawiłbyś,
byłbyś krwawiłkrwawiłby,
byłby krwawiłkrwawilibyśmy,
bylibyśmy krwawilikrwawilibyście,
bylibyście krwawilikrwawiliby,
byliby krwawiliż krwawiłabym,
byłabym krwawiłakrwawiłabyś,
byłabyś krwawiłakrwawiłaby,
byłaby krwawiłakrwawiłybyśmy,
byłybyśmy krwawiłykrwawiłybyście,
byłybyście krwawiłykrwawiłyby,
byłyby krwawiłyn krwawiłobym,
byłobym krwawiłokrwawiłobyś,
byłobyś krwawiłokrwawiłoby,
byłoby krwawiłoimiesłów przymiotnikowy czynny m krwawiący, niekrwawiący ż krwawiąca, niekrwawiąca krwawiące, niekrwawiące n krwawiące, niekrwawiące imiesłów przymiotnikowy bierny m krwawiony, niekrwawiony krwawieni, niekrwawieni ż krwawiona, niekrwawiona krwawione, niekrwawione n krwawione, niekrwawione imiesłów przysłówkowy współczesny krwawiąc, nie krwawiąc rzeczownik odczasownikowy krwawienie, niekrwawienie - (2.1-3) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik krwawić się czas teraźniejszy krwawię się krwawisz się krwawi się krwawimy się krwawicie się krwawią się czas przeszły m krwawiłem się krwawiłeś się krwawił się krwawiliśmy się krwawiliście się krwawili się ż krwawiłam się krwawiłaś się krwawiła się krwawiłyśmy się krwawiłyście się krwawiły się n krwawiłom się krwawiłoś się krwawiło się tryb rozkazujący niech się krwawię krwaw się niech się krwawi krwawmy się krwawcie się niech się krwawią pozostałe formy czas przyszły m będę się krwawił,
będę się krwawićbędziesz się krwawił,
będziesz się krwawićbędzie się krwawił,
będzie się krwawićbędziemy się krwawili,
będziemy się krwawićbędziecie się krwawili,
będziecie się krwawićbędą się krwawili,
będą się krwawićż będę się krwawiła,
będę się krwawićbędziesz się krwawiła,
będziesz się krwawićbędzie się krwawiła,
będzie się krwawićbędziemy się krwawiły,
będziemy się krwawićbędziecie się krwawiły,
będziecie się krwawićbędą się krwawiły,
będą się krwawićn będę się krwawiło,
będę się krwawićbędziesz się krwawiło,
będziesz się krwawićbędzie się krwawiło,
będzie się krwawićczas zaprzeszły m krwawiłem się był krwawiłeś się był krwawił się był krwawiliśmy się byli krwawiliście się byli krwawili się byli ż krwawiłam się była krwawiłaś się była krwawiła się była krwawiłyśmy się były krwawiłyście się były krwawiły się były n krwawiłom się było krwawiłoś się było krwawiło się było forma bezosobowa czasu przeszłego krwawiono się tryb przypuszczający m krwawiłbym się,
byłbym się krwawiłkrwawiłbyś się,
byłbyś się krwawiłkrwawiłby się,
byłby się krwawiłkrwawilibyśmy się,
bylibyśmy się krwawilikrwawilibyście się,
bylibyście się krwawilikrwawiliby się,
byliby się krwawiliż krwawiłabym się,
byłabym się krwawiłakrwawiłabyś się,
byłabyś się krwawiłakrwawiłaby się,
byłaby się krwawiłakrwawiłybyśmy się,
byłybyśmy się krwawiłykrwawiłybyście się,
byłybyście się krwawiłykrwawiłyby się,
byłyby się krwawiłyn krwawiłobym się,
byłobym się krwawiłokrwawiłobyś się,
byłobyś się krwawiłokrwawiłoby się,
byłoby się krwawiłoimiesłów przymiotnikowy czynny m krwawiący się, niekrwawiący się ż krwawiąca się, niekrwawiąca się krwawiące się, niekrwawiące się n krwawiące się, niekrwawiące się imiesłów przysłówkowy współczesny krwawiąc się, nie krwawiąc się rzeczownik odczasownikowy krwawienie się, niekrwawienie się - przykłady:
- (1.1) Nasza nowa pasta do zębów na krwawiące dziąsła ma właściwości przeciwzapalne i zwalcza szkodliwe bakterie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rana krwawi
- synonimy:
- (1.4) czerwienić, rumienić
- (2.2) czerwienić się, rumienić się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krew ż, krewny m, krewna ż, krwawica ż, krwawienie n, ukrwienie n, krwawiączka ż, krwawiec m, krwawieniec m, krwawizna ż, krwawne n, krwawnica ż, krwawość ż, krwiak m, krwinka ż, krwawnik mrz
- czas. wykrwawiać, przekrwić, wykrwawić
- przym. krwisty, krwawy, ukrwiony, krewny, krewki, krwawicowy, zakrwawiony
- przysł. krwawie, krwawo
- tem. słow. krwawo-
- związki frazeologiczne:
- serce krwawi
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bleed
- bułgarski: (1.1) кървя
- czeski: (1.1) krvácet
- duński: (1.1) bløde
- esperanto: (1.1) sangi
- francuski: (1.1) saigner
- hiszpański: (1.1) sangrar
- kataloński: (1.1) sagnar
- łotewski: (1.1) asiņot
- niderlandzki: (1.1) bloeden
- niemiecki: (1.1) bluten
- szwedzki: (1.1) blöda
- turecki: (1.1) kanamak
- węgierski: (1.1) vérzik
- wilamowski: (1.1) błuta, błu̇tta, błüta
- włoski: (1.1) sanguinare
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.