bluten (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈbluːtən] IPA: [ˈbluːtətə] IPA: [ɡəˈbluːtət]
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) med. krwawić
- (1.2) przen. pot. bulić, zabulić
- odmiana:
- (1.1-2)[1] blut|en (blutet), blutete, geblutet (haben)
- przykłady:
- (1.1) Die Wunde blutet stark. → (Ta) rana mocno krwawi.
- (1.1) Er blutet aus der Nase. → Z nosa leci mu krew.
- (1.2) Dafür wirst du aber schwer bluten müssen. → Ale za to będziesz musiała/musiał nieźle zabulić.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) fürchterlich / stark bluten • aus dem Mund bluten • aus der Nase bluten
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Blut n, Blutung ż, Bluter m, Bluten n
- przym. blutig
- związki frazeologiczne:
- wie ein Schwein bluten
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: ausbluten • verbluten
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.