ausbluten (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈaʊ̯sˌbluːtn̩] IPA: [ˌbluːtətə ˈaʊ̯s] IPA: [ˈaʊ̯sɡəˌbluːtət]
-
- znaczenia:
czasownik słaby, rozdzielnie złożony
- (1.1) wykrwawić (się), spuszczać krew, spuścić krew
- (1.2) przestawać krwawić, przestać krwawić
- (1.3) przen. wykrwawić się, zrujnować się
- odmiana:
- (1.1)[1] ausblut|en (blutet aus), blutete aus, ausgeblutet (sein)
- (1.2-3)[1] ausblut|en (blutet aus), blutete aus, ausgeblutet (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ausbluten n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: niem • bluten • ausbluten • entbluten • verbluten
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.