błu̇tta (język wilamowski)
czasownik
- (1.1) med. krwawić
- (1.2) przen. pot. bulić, zabulić
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. błu̇tt n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wilam. błu̇tt + -a < śwn. bluoten < swn. bluoten, bluotēn < prazachgerm. *blōdijan. por. ang. bleed, niderl. bloeden, duń. bløde, szw. blöda, niem. bluten
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.