kostka (język polski)

kostki (1.1)

kostka (1.2)

kostka (1.3)

kostki (1.4) gitarowe

kostki (1.6)

kostki (1.7) cukru

kostki (1.7) do gry

kostka (1.9)

kostka (1.10)

wymowa:

IPA: [ˈkɔstka], AS: [kostka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: kość

(1.2) anat. mała kość łącząca stopę z nogą; zob. też kostka (anatomia) w Wikipedii

(1.3) wojskowy bądź harcerski plecak o charakterystycznym kwadratowym kształcie; zob. też kostka (plecak) w Wikipedii

(1.4) muz. mała płytka, którą gra się na niektórych instrumentach strunowych

(1.5) efekt gitarowy w postaci przełącznika nożnego

(1.6) element sprzętu wspinaczkowego, używany do zakładania punktów asekuracyjnych

(1.7) niewielki przedmiot w kształcie prostopadłościanu

(1.8) anat. część kości strzałkowej nad stawem nadgarstkowym

(1.9) pewna jednostkowa porcja towaru, zwykle tłuszczu

(1.10) nawierzchnia drogi z prostopadłościennych kamieni

(1.11) gw. (Śląsk Cieszyński)^[1] pestka

odmiana:

(1.1-8)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kostka	kostki
dopełniacz	kostki	kostek
celownik	kostce	kostkom
biernik	kostkę	kostki
narzędnik	kostką	kostkami
miejscownik	kostce	kostkach
wołacz	kostko	kostki

przykłady:

(1.1) Byłem tak głodny, że poogryzałem całego kurczaka do ostatniej kostki.

(1.2) Nie mogę grać w piłkę z powodu zwichniętej kostki.

(1.3) Zawiązał glany, zarzucił kostkę z książkami na plecy i pobiegł do szkoły.

(1.4) Ta kostka jest dla mnie za miękka, nie dam rady zagrać żadnej solówki.

(1.7) Ja jak pracowałam w teatrze, oczywiście, był obchodzony Dzień Kobiet (…), był tulipan, były rajstopy i była kostka mydła, tak, pamiętam jak dziś.^[2]

(1.9) Edwardzie, kup proszę dwie kostki margaryny.

(1.10) Na rynku przed rauszem położono nową kostkę.

składnia:

(1.9) kostka + D.

kolokacje:

(1.2) kopnąć / kopać kogoś w kostkę • uderzyć się w kostkę • spódnica / spodnie do kostki (po kostkę, za kostkę) • zwichnąć / skręcić kostkę

(1.4) miękka / średnia / twarda kostka

(1.7) kostka Rubika • kostka lodu • kostka cukru • cukier w kostkach • kostka rosołowa • kostka do gry

(1.9) kostka masła / smalcu / margaryny / mydła / kostka czekolady

synonimy:

(1.1) kosteczka

(1.3) plecak, tornister

(1.4) plektron, piórko

(1.8) nadgarstek

(1.10) bruk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kość ż, kościec m, kostucha ż, kostyczność ż, kostnienie n, skostnienie n

zdrobn. kosteczka ż

czas. kostnieć ndk., skostnieć dk.

przym. kostny, kościany, kostkowy, kostyczny, kościsty, kostkowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. kość + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kość

(1.11) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pestka

• angielski: (1.2) ankle; (1.7) cube
• arabski: (1.2) كاحل m, كعب m, مكعب m; (1.7) كعب m, مكعب m
• baskijski: (1.2) orkatila
• białoruski: (1.1) костачка ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) костачка ż
• bułgarski: (1.1) костица ż, кокълче n; (1.2) глезен m; (1.4) перце n; (1.10) паве n
• dolnołużycki: (1.2) kóstka ż; (1.5) kóstka ż
• duński: (1.2) ankel w; (1.7) kube w, terning w
• esperanto: (1.1) osteto; (1.2) maleolo; (1.4) plektro; (1.7) kubo, kubeto
• fiński: (1.2) nilkka; (1.4) plektra
• francuski: (1.2) cheville ż
• hiszpański: (1.2) tobillo m
• kaszubski: (1.7) kòstka ż
• kataloński: (1.2) turmell m; (1.7) cub m
• koreański: (1.2) 발목
• kornijski: (1.2) ufern m
• łaciński: (1.2) talus m
• niemiecki: (1.2) Knöchel m, Fußknöchel m; (1.4) Plektrum n
• rosyjski: (1.1) косточка ż; (1.2) щиколотка ż, лодыжка ż; (1.4) медиатор m, плектр m; (1.6) стоппер m; (1.9) кусок m
• słowacki: (1.2) členok m
• szwedzki: (1.2) ankel w, fotknöl w
• tuvalu: (1.2) fatigāvae, fatugugu
• ukraiński: (1.1) кі́сточка ż; (1.2) кі́сточка ż; (1.7) кі́сточка ż
• włoski: (1.1) ossicino m; (1.2) caviglia ż; (1.4) plettro m; (1.7) dado m, cubetto m

źródła: