solówka (język polski)

wymowa:
IPA: [sɔˈlufka], AS: [solufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.,
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środ. muz. choreogr. występ solowy, utwór lub jego fragment wykonywany solo
(1.2) środ. mot. motocykl bez kosza
(1.3) środ. mot. samochód ciężarowy bez przyczepy lub naczepy; t. tramwaj jednowagonowy
(1.4) daw. gw. (Kraków) beczka do rozwożenia owoców[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. zdrobn. solóweczka
(1.2) pot. zdrobn. solóweczka
(1.3) pot. zdrobn. solóweczka; neutr. ciągnik, ciągnik siodłowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. solista mos, solistka ż
zdrobn. solóweczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. solowy + -ka
(1.4) pol. sól[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 248.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.