solistka (język polski)

solistka (1.1)

wymowa:

IPA: [sɔˈlʲistka], AS: [solʹistka], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. artystka, która występuje bądź sama, bądź z orkiestrą, ale w partiach solowych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	solistka	solistki
dopełniacz	solistki	solistek
celownik	solistce	solistkom
biernik	solistkę	solistki
narzędnik	solistką	solistkami
miejscownik	solistce	solistkach
wołacz	solistko	solistki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. solówka ż

forma męska solista m

przym. solowy

przysł. solo, solowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. solista + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: solista

• białoruski: (1.1) салістка ż
• rosyjski: (1.1) солистка ż
• słoweński: (1.1) solistka ż
• ukraiński: (1.1) солістка ż

źródła:

solistka (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) solistka^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. solist m

związki frazeologiczne:

etymologia:

słń. solist + -ka

uwagi:

źródła: