Neptun (język polski)

Neptun (1.1)

Neptun (2.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈnɛptũn], AS: [neptũn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. bóg morza, rybaków i żeglarzy, utożsamiany z greckim Posejdonem; zob. też Neptun (mitologia) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(2.1) astr. ósma według oddalenia od Słońca (najdalsza) planeta Układu Słonecznego; zob. też Neptun w Wikipedii

odmiana:

(1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Neptun
dopełniacz	Neptuna
celownik	Neptunowi
biernik	Neptuna[1][2]
narzędnik	Neptunem
miejscownik	Neptunie
wołacz	Neptunie

przykłady:

(1.1) Neptun uchodził początkowo za italskie bóstwo wody, wilgoci, chmur i deszczu.

(1.1) Atrybutem Neptuna był trójząb, którym wzburzał morze i wstrząsał ziemią^[3].

(1.1) Salacja była czczona wraz z Neptunem.

(2.1) Neptun ma 4 wąskie pierścienie i 13 księżyców.

(2.1) Gęsta atmosfera Neptuna składa się głównie z wodoru i helu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bóg Neptun • boski / groźny Neptun • atrybut / czcić / fontanna / kult / orszak / posąg / świątynia / święto ku czci Neptuna • przebrać się za Neptuna • poświęcić Neptunowi • mit o Neptunie

(2.1) planeta Neptun • księżyce / pierścienie Neptuna • obieg Neptuna wokół Słońca • obserwacje astronomiczne Neptuna • oś obrotu / orbita Neptuna • położenie / powstanie Neptuna • badania / lot do / misja do Neptuna • krążyć wokół Neptuna • obiegać Neptuna • odkryć Neptuna • obserwować / zobaczyć Neptuna • zderzyć się z Neptunem

synonimy:

(1.1) Posejdon

(2.1) symbol. ♆

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(2.1) Układ Słoneczny

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. neptun mrz/mzw, Neptunalia nmos, neptunizm mrz

przym. neptuniczny

gw. przest. Neptunowy^[4][5]

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Neptunus^[6]

(2.1) ang. Neptune, z użyciem polskiej nazwy (1.1)

uwagi:

(1.1) por. Posejdon

(1.1) zobacz też: Apollo • Ceres • Diana • Jowisz • Junona • Mars • Merkury • Minerwa • Wenus • Westa • Wulkan

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia rzymska

(2.1) zobacz też: Merkury • Wenus • Ziemia • Mars • Jowisz • Saturn • Uran • Neptun

(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych

zob. też Neptun (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Neptune; (2.1) Neptune
• arabski: (2.1) نبتون m
• białoruski: (1.1) Нептун m; (2.1) Нептун m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) Нэптун m; (2.1) Нэптун m
• bułgarski: (1.1) Нептун m; (2.1) Нептун m
• chiński standardowy: (2.1) 海王星
• czeski: (1.1) Neptun m; (2.1) Neptun m
• esperanto: (1.1) Neptuno; (2.1) Neptuno
• francuski: (1.1) Neptune m; (2.1) Neptune m
• hindi: (2.1) नेप्च्युन
• hiszpański: (1.1) Neptuno m; (2.1) Neptuno m
• islandzki: (2.1) Neptúnus
• japoński: (2.1) 海王星
• kaszubski: (1.1) Neptun m; (2.1) Neptun m
• kataloński: (2.1) Neptú
• koreański: (2.1) 해왕성
• łaciński: (1.1) Neptunus m
• niemiecki: (1.1) Neptun m; (2.1) Neptun m
• nowogrecki: (2.1) Ποσειδώνας m
• perski: (1.1) نپتون (2.1) ;نپتون
• portugalski: (2.1) Neptuno, Netuno
• rosyjski: (1.1) Нептун; (2.1) Нептун
• rumuński: (2.1) Neptun
• słowacki: (1.1) Neptún m; (2.1) Neptún m
• słoweński: (2.1) Neptun
• szwedzki: (1.1) Neptunus; (2.1) Neptunus
• turecki: (2.1) Neptün
• włoski: (1.1) Nettuno; (2.1) Nettuno

źródła:

Neptun (język czeski)

Neptun (1.1)

Neptun (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. Neptun

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(2.1) astr. Neptun

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz też: Merkur • Venuše • Země • Mars • Jupiter • Saturn • Uran

(2.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Astronomia

źródła:

Neptun (język kaszubski)

Neptun (1.1)

Neptun (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. Neptun

(1.2) astr. Neptun

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Gòsk; potoczna nazwa pomnika Neptuna w Gdańsku: Krësztof^[1]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Kaszubski - Astronomia

źródła:

Neptun (język niemiecki)

Neptun (1.1)

der Neptun (1.2)

wymowa:

lp IPA: [nɛpˈtuːn] ​

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. Neptun

(1.2) astr. Neptun

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(der)[1][2] Neptun
dopełniacz	(des) Neptun Neptuns
celownik	(dem) Neptun
biernik	(den) Neptun

(1.2)^[3]blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	der Neptun
dopełniacz	des Neptuns
celownik	dem Neptun
biernik	den Neptun

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Gott des Meeres

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Merkur • Venus • Erde • Mars • Jupiter • Saturn • Uranus • Neptun

(1.2) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Astronomia

źródła:

Neptun (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. Neptun

(1.2) astr. Neptun

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: