orbita (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔrˈbʲita], AS: [orbʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) astr. tor ciała krążącego lub przelatującego obok innego ciała, zakrzywiony w wyniku ich wzajemnego przyciągania; zob. też orbita w Wikipedii
- (1.2) anat. oczodół
- (1.3) krąg, sfera, zasięg
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orbita orbity dopełniacz orbity orbit celownik orbicie orbitom biernik orbitę orbity narzędnik orbitą orbitami miejscownik orbicie orbitach wołacz orbito orbity - przykłady:
- (1.1) W przypadku dwóch ciał, orbita jest krzywą stożkową.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) orbita wsteczna • niska orbita okołoziemska • średnia orbita okołoziemska • orbita geosynchroniczna • orbita geostacjonarna • orbita heliocentryczna • orbita heliosynchroniczna • orbita fotonowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orbiter m, orbitowanie n
- czas. orbitować ndk.
- przym. orbitalny
- związki frazeologiczne:
- poruszać się na orbitach • wchodzić w orbitę / wejść w orbitę • wciągać w orbitę • wypadać z orbity / wylatywać z orbity znaleźć się w orbicie
- etymologia:
- łac. orbita < łac. orbis
- uwagi:
- zob. też orbita (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) orbit
- arabski: (1.1) مدار m, فلك m
- asturyjski: (1.1) órbita ż
- baskijski: (1.1) orbita
- białoruski: (1.1) арбіта ż; (1.2) арбіта ż; (1.3) арбіта ż
- czeski: (1.1) orbita ż; (1.2) orbita ż, očnice ż
- duński: (1.1) omløbsbane w
- esperanto: (1.1) orbito
- francuski: (1.1) orbite ż
- hiszpański: (1.1) órbita ż
- interlingua: (1.1) orbita
- kaszubski: (1.1) òrbita ż
- łaciński: (1.1) orbita ż, gyrus m
- niemiecki: (1.1) Umlaufbahn ż, Orbit m
- portugalski: (1.1) órbita ż
- rosyjski: (1.1) орбита ż; (1.2) орбита ż, глазница; (1.3) орбита ż
- słowacki: (1.1) orbita ż
- turkmeński: (1.1) orbita
- ukraiński: (1.1) орбіта ż; (1.2) орбіта ż; (1.3) орбіта ż
- wilamowski: (1.1) orbit m; (1.2) orbit m; (1.3) orbit m
- włoski: (1.1) orbita ż
- źródła:
orbita (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) astr. orbita[1]
- (1.2) fiz. elektron. orbita[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orbital
- przym. orbital
- czas. orbitatu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „orbita” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
orbita (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. oczodół
- (1.2) astr. orbita
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orbita orbity dopełniacz orbity orbit celownik orbitě orbitám biernik orbitu orbity wołacz orbito orbity miejscownik orbitě orbitách narzędnik orbitou orbitami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) očnice
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. orbitální
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
orbita (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [oɾ.ˈβi.ta]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od orbitar
- (1.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od orbitar
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
orbita (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) astr. orbita
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
orbita (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ślad kół[1]
- (1.2) droga[1], trasa
- (1.3) astr. orbita
- (1.4) anat. oczodół[2]
- odmiana:
- (1.1-4) orbita, orbitae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orbita orbitae dopełniacz orbitae orbitārum celownik orbitae orbitīs biernik orbitam orbitās ablatyw orbitā orbitīs wołacz orbita orbitae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) gyrus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orbis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. orbis
- uwagi:
- źródła:
orbita (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) astr. fiz. orbita[1][2]
- (1.2) anat. oczodół[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) očnica
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orbitál m
- przym. orbitálny, orbitálový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Astronomia
- źródła:
- 1 2 Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
- 1 2 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 639.
orbita (język turkmeński)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
orbita (język włoski)
- wymowa:
- IPA: ['ɔrbita]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.