fontanna (język polski)

fontanna (1.1)
fontanny (1.2) wody spod kopyt
fontanna (1.2)
wymowa:
IPA: [fɔ̃nˈtãnːa], AS: [fõntã•na], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dekoracyjny element architektoniczny złożony ze zbiornika z wodą oraz otworu, przez który woda wpada do zbiornika; zob. też fontanna w Wikipedii
(1.2) przen. pot. zwykle w lm: fontanny: wzburzony strumień wody
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Uważam, że najpiękniejszą fontanną na świecie jest fontannadi Trevi” w Rzymie.
(1.2) Stanisław nie pływa zbyt dobrze i zawsze niepotrzebnie wzbija wokół siebie fontanny wody.
składnia:
kolokacje:
(1.1) woda tryska z fontanny
(1.2) wzbijać fontannę wody / błota
synonimy:
(1.1) wodotrysk
(1.2) strumień, rozbryzg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. fontannowy
rzecz. minifontanna ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. fontana (być może przez wł.[1]), forma męska fontanus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 117.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.