wzbijać (język polski)

helikopter wzbija (1.1) strugi wody
sikorka wzbija się (2.1) do lotu
samolot wzbija się (2.1) z pasa
wymowa:
IPA: [ˈvzbʲijäʨ̑], AS: [vzbʹii ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wzbić)

(1.1) powodować, że coś unosi się do góry

czasownik zwrotny niedokonany wzbijać się

(2.1) powodować uniesienie się samemu
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Runęła łamiąc z trzaskiem metalowe pręty, przebijając jakiś dach i wzbijając obłok kurzu[1].
składnia:
(1.1) wzbijać + B.
kolokacje:
(1.1) wzbijać tumany kurzu / liście / strugi wody
synonimy:
(2.1) wzlatywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wzbić
rzecz. wzbijanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Kuczyński, Atlantyda, wyspa ognia, 1967, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.