Stanisław (język polski)
- wymowa:
- IPA: [stãˈɲiswaf], AS: [stãńisu̯af], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Stanisław w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Stanisław Stanisławowie dopełniacz Stanisława Stanisławów celownik Stanisławowi Stanisławom biernik Stanisława Stanisławów narzędnik Stanisławem Stanisławami miejscownik Stanisławie Stanisławach wołacz Stanisławie Stanisławowie depr. M. i W. lm: (te) Stanisławy[1] - przykłady:
- (1.1) Stanisław nie pływa zbyt dobrze i zawsze niepotrzebnie wzbija wokół siebie fontanny wody.
- (1.1) Z Adama zaś zrodzony syn Jan Bylczyński a ten miał czterech synów, Szymona, Pawła, Grzegorza i Stanisława, dwóch synów Szymon i Paweł bezpotomnie zeszli[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Stanisław • brat / kuzyn / wujek / dziadek Stanisław • mężczyzna imieniem (o imieniu) Stanisław • święty / błogosławiony Stanisław • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Stanisław • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Stanisław • otrzymać / dostać / przybrać imię Stanisław • dzień imienin / imieniny Stanisława • na Stanisława (o dniu)
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) Stanik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Stanisławów mrz, Stanisławowo n, Stanisławowa ż, Stanisławówna ż, Stanisławostwo lm mos
- forma żeńska Stanisława ż
- zdrobn. Stach mos, Stasio mos, Staszek mos, Staś mos
- przym. stanisławowski, Stanisławowski, Stanisławowy, stanisławski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. stać + sława[3]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Stanislaus
- baskijski: (1.1) Estanislao
- białoruski: (1.1) Станіслаў m (Stanìslaŭ)
- czeski: (1.1) Stanislav m
- górnołużycki: (1.1) Stanisław m
- hebrajski: (1.1) סטניסלב m
- hiszpański: (1.1) Estanislao m
- kaszubski: (1.1) Stanisłôw m
- łaciński: (1.1) Stanislaus m
- niemiecki: (1.1) Stanislaus m
- norweski (bokmål): (1.1) Stanislaus
- nowogrecki: (1.1) Στανίσλαος m
- portugalski: (1.1) Estanislau m
- rosyjski: (1.1) Станислав m (Stanislav)
- ukraiński: (1.1) Станіслав m (Stanìslav)
- węgierski: (1.1) Szaniszló
- wilamowski: (1.1) Staha m, Staocha
- włoski: (1.1) Stanislao m
- źródła:
- ↑
Hasło „Stanisław” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Kasper Niesiecki, Dodatek do Herbarza Polskiego ks. Kaspra Niesieckiego, Nakładem i drukiem Breitkopfa i Haertela 1844, s. 61.
- ↑ Polskie nazwy własne. Encyklopedia pod red. Ewy Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005, s. 73.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.