Stanisława (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌstãɲiˈswava], AS: [stãńisu̯ava], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Stanisława w Wikipedii
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D., B. lp od: Stanisław
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Żona wujka Antoniego ma na imię Stanisława.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Stanisław m
- zdrobn. Stacha, Stasia, Staszka
- przym. Stanisławowski, stanisławowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Stanisław[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Станіслава ż
- łotewski: (1.1) Staņislava ż
- rosyjski: (1.1) Станислава ż
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 19.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.