wywód (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨvut], AS: [vyvut], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dowodzenie czego poparte rozumowymi argumentami; argumentacja^[1]

(1.2) wykrywanie początku, nawiązywanie do początku, źródła czego, t. dzieło lub dokument temu poświęcony^[1]

(1.3) hist. stwierdzenie szlacheckiego pochodzenia, dokument stwierdzający to pochodzenie; rodowód^[1]

(1.4) kult. w Kościele katolickim: pobłogosławienie matki po urodzeniu dziecka, połączone z uroczystym wprowadzeniem jej do kościoła^[1]

(1.5) kult. błogosławieństwo mężatki po ślubie^[1]

(1.6) praw. umotywowanie, uzasadnienie danego wniosku^[1]

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wywód	wywody
dopełniacz	wywodu	wywodów
celownik	wywodowi	wywodom
biernik	wywód	wywody
narzędnik	wywodem	wywodami
miejscownik	wywodzie	wywodach
wołacz	wywodzie	wywody

przykłady:

(1.1) Wygłosił dłuższy wywód, skierowany przeciw sztuce abstrakcyjnej.^[1]

(1.2) Rękopisy najdawniejsze, jakie dotąd wykryć zdołaliśmy, rozpoczynają wywód piśmiennictwa polskiego, aż do pierwszej połowy XVII wieku.^[1]

(1.3) Ten, któremu sądownie zarzucono nieprawne używanie szlachectwa, zawieszany był w prerogatywach stanu rycerskiego dopóty, dopóki nie uczynił wywodu.^[1]

(1.4) Zobaczył idącą z dzieckiem na ręku (…) dookoła ołtarza, jak tego wymaga obrzęd wywodu.^[1]

(1.6) Wywód apelacji składa się w sądzie, który wydał wyrok bądź na piśmie, bądź ustnie do protokołu sekretarza sądowego.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) argumentacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wywieść dk., wywodzić ndk., wodzić ndk.

rzecz. wywodzenie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) deduction

źródła: