przeciw (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpʃɛʨ̑if], AS: [pšećif], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.
znaczenia:

przyimek

(1.1) … używany do określenia celu czynności lub stanów związanych z walką lub grą z wyrażeniem stojącym za przyimkiem
(1.2) … używany do określenia celu działania czegoś
(1.3) … używany do wyrażenia poglądów lub stanowisk odmiennych wobec wyrażenia za przyimkiem
odmiana:
(1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Walczyli przeciw najeźdźcom.
(1.1) Tenisista grał przeciw wielu znanym zawodnikom.
(1.2) Lekarz zalecił zastrzyk przeciw tężcowi.
(1.3) Jestem przeciw uznaniu pana wniosku.
składnia:
(1) przeciw + C.
kolokacje:
(1.1) grać / walczyć / występować / protestować / strajkować / procesować się / demonstrować / podżegać / … przeciw komuś / czemuś
(1.3) być przeciw wojnie / rządowi / czyimś poglądom / … • nie mam nic przeciw(ko) temu
synonimy:
(1) = przeciwko
(1.1) z
(1.2) na, wobec
antonimy:
(1.3) za
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przyim. naprzeciw
przym. przeciwny
rzecz. przeciwieństwo, przeciwnik, przeciwniczka, przeciwność, sprzeciw
przysł. naprzeciw
związki frazeologiczne:
postawić dolary przeciw orzechom
etymologia:
prasł. *protivъ
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.