przeciwniczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpʃɛʨ̑ivʲˈɲiʧ̑ka], AS: [pšećivʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: przeciwnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przeciwniczka przeciwniczki dopełniacz przeciwniczki przeciwniczek celownik przeciwniczce przeciwniczkom biernik przeciwniczkę przeciwniczki narzędnik przeciwniczką przeciwniczkami miejscownik przeciwniczce przeciwniczkach wołacz przeciwniczko przeciwniczki - przykłady:
- (1.1) Chociaż na boisku były przeciwniczkami, to prywatnie bardzo się lubiły.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przeciwnik
- przym. przeciwny
- przysł. przeciwnie
- partyk. przeciwnie
- przyim. przeciw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: przeciwnik
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.