hlava (język czeski)

wymowa:
​, IPA: [ˈɦlava]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) głowa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hlavolam m
zdrobn. hlávka ż, hlavička ż
czas. hlavičkovat
związki frazeologiczne:
lámat si hlavu • dělat si s něčím těžkou hlavu • mít máslo na hlavě • mít něco v hlavě • stavět si hlavu • střežit jako oko v hlavě • točí se hlava • ztratit hlavu
etymologia:
uwagi:
źródła:

hlava (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. głowa
(1.2) przen. głowa (rozum, intelekt, umysł)
(1.3) przen. głowa (jednostka)
(1.4) przen. głowa (przywódca, szef, najważniejsza osoba w jakiejś zbiorowości)
(1.5) przen. głowa, główka (kulista rzecz przypominająca głowę)
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.5) kapustná hlava
synonimy:
(1.2) rozum, myseľ
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. hlávka ż, hlavička ż, hlávočka ż
przym. hlavový, hlávkový
czas. hlavičkovať
związki frazeologiczne:
chrániť ako oko v hlave / opatrovať ako oko v hlave • dubová hlava • maslo na hlave • mať jasnú hlavu • mať v hlave • lámať si hlavu • od hlavy po päty • pchať hlavu do piesku ako pštros / strkať hlavu do piesku ako pštros • vbiť do hlavy / vtĺcť do hlavy / nabiť do hlavy • vybiť z hlavy / vytĺcť z hlavy • sypať si popol na hlavu • przysłowia i powiedzenia: kto nemá v hlave, má v pätách • od hlavy ryba smrdí
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Części ciała
źródła:

hlava (język staroczeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. głowa (część ciała zwierząt i człowieka, znajdująca się u góry lub z przodu ciała, zawierająca mózg)[1]
(1.2) głowa (pojedynczy człowiek, jednostka)[1]
(1.3) głowa (umysł, sposób myślenia)[1]
(1.4) głowa (życie ludzkie)[1]
(1.5) praw. przest. głowa (morderstwo)[1]
(1.6) praw. przest. ciało zamordowanego[1]
(1.7) praw. przest. głowa (grzywna nałożona w procesie o morderstwo)[1]
(1.8) głowa (ktoś lub coś przewodniczącego czemuś)[1]
(1.9) przen. o właściwości, cesze: szczyt (górna granica czegoś)[1]
(1.10) głowy (miejsce, w którym leży głowa człowieka)[1]
(1.11) głowa, główka, głowica (górna część czegoś przypominająca głowę, np. gwoździa, słupa)[1]
(1.12) przen. przód (front czegoś)[1]
(1.13) początek książki[1]
(1.14) astr. grupa gwiazd w konstelacji oznaczona nazwą zwierzęcia[1]
odmiana:
(1.1-14)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) stará hlava → starzec • moje hlava → ja • našě hlava / hlavy → my • s hlavy → na osobę • jedna hlava → nikt (w zdaniach przeczących)
(1.3) sám z své hlavy → sam z siebie
(1.4) hlavu dáti → oddać życie • hlavy zbaviti → zabić • hlavu propásti / proviniti → zmarnować życie
(1.11) mečová hlava → rękojeść miecza
synonimy:
(1.2) osoba, člověk
(1.3) mysl, duch, domněnie, dušě
(1.4) život
(1.5) hrdlo, vražda, mord
(1.11) hlavicě
(1.12) přědek
(1.14) ocas
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
za svú hlavu sě chopiti • hlavu svú zatvrditi • hlavu vzdvihnúti • hlavu (svú) vzvésti • hlavu (svú) pokloniti • v hlavě kočky jmieti • v svú hlavu lháti, křivdu praviti • hlava úhlová / hlava úhelní / hlava kúta
etymologia:
źródłosłów dla czes. hlava
prasł. *golva
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hlava” w: Vokabulář webový: webové hnízdo pramenů k poznání historické češtiny, Ústav pro jazyk český AV ČR, v. v. i., oddělení vývoje jazyka., Praga 2006–2020.

hlava (język starosłowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. głowa (część ciała zwierząt i człowieka, znajdująca się u góry lub z przodu ciała, zawierająca mózg)[1]
(1.2) głowa (umysł, sposób myślenia)[1]
(1.3) głowa (pojedynczy człowiek, jednostka)[1]
(1.4) głowa (życie ludzkie)[1]
(1.5) głowa (ktoś lub coś przewodniczącego czemuś)[1]
(1.6) głowa, główka, głowica (górna część czegoś przypominająca głowę, np. gwoździa, słupa)[1]
(1.7) rozdział (część książki)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla słc. hlava
prasł. *golva
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 6 7 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hlava” w: Historický slovník slovenského jazyka, Milan Majtán i in. (red.), Bratysława 1991–2008.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.