talar (język polski)

talar (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈtalar], AS: [talar]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) jedn. monet. duża moneta srebrna, początkowo stanowiąca równowartość złotego dukata[1]; zob. też talar w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) półtalar • dwutalar
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tolar m, dolar m
zdrobn. talarek m
przym. talarowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
od niem. Taler < niem. Joachimstaler[2]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) taler, thaler
  • czeski: (1.1) tolar m
  • duński: (1.1) daler w
  • esperanto: (1.1) talero
  • fiński: (1.1) taaleri
  • łotewski: (1.1) dālderis
  • niderlandzki: (1.1) daalder m
  • niemiecki: (1.1) Taler m
  • portugalski: (1.1) táler m
  • rosyjski: (1.1) талер m
  • słowacki: (1.1) toliar m
  • szwedzki: (1.1) daler w
  • węgierski: (1.1) tallér
  • wilamowski: (1.1) tołer m, tōłer m
  • włoski: (1.1) tallero m
źródła:
  1. ↑ Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 843
  2. ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-78-6.

talar (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) toga (sędziowska, profesorska itp.)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. talaro
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem nie został oficjalnie zatwierdzony.
zob. tog
źródła:

talar (język hiszpański)

un hombre talando (1.1) un árbol
wymowa:
IPA: [ta.ˈlaɾ]
​
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) ścinać, wycinać (drzewo, las)
(1.2) przen. niszczyć, plądrować, dewastować
(1.3) (Andaluzja, Aragonia i Estremadura) przycinać (drzewo oliwne lub dąb)[1][2]
(1.4) żargon złodziejski: zabierać, wyrywać[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) (Argentyna) las drzew z rodziny wiązowca[1]
(2.2) mit. skrzydło, które według poetów nosił bóg Merkury na pięcie[1][2]

przymiotnik

(3.1) o stroju, ubiorze: powłóczysty, długi (do pięt)[3]
(3.2) książk. piętowy[2]
(3.3) mit. odnoszący się do skrzydeł na piętach Merkurego[1][2]
odmiana:
(1) koniugacja I: czasownik regularny
(2) lm talares
(3) lp talar m/ż; lm talares m/ż
przykłady:
(1.1) En este parque crecía un árbol milenario hasta que lo talaron. → W tym parku rosło tysiącletnie drzewo, aż zostało ścięte.
składnia:
(2.2) częściej w lm: talares
kolokacje:
(1.1) talar árboles → ścinać drzewa • talar bosques → wycinać lasy
synonimy:
(1.1) cortar, serrar
(1.2) arrasar, devastar, destruir, aniquilar
(1.3) cortar, podar
(1.4) quitar, arrancar
(3.1) rozagante
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1) przym. talador; rzecz. tala ż, talador m, taladora ż, talaje m, talón m, talonero m
(2.1) rzecz. tala ż
(2.2) (3) czas. talonear; przym. talonario; rzecz. talón m, talonada ż, talonario m, talonazo m, talonera ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) germ. *tālōn; por. swn. zâlôn[1]
(2.1) hiszp. tala + -ar < qu. tára
(2.2) (3) łac. talāris
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 6 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „talar” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
  2. 1 2 3 4 Hasło „talar” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.
  3. ↑ Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 702.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.